Sri Lankan culture

Een verschilpunt tussen de cultuur in Sri Lanka en 'de westerse cultuur', als die al bestaat, is dat zaken vaak opeens, ad-hoc, zonder voorbereiding, opgepakt worden. Op vrijdag, bij het uitgaan van de school, krijgen alle leerlingen een papiertje mee waarop verteld wordt dat met ingang van komende maandag de school een half uur eerder uit is, 14.30 in plaats van 15.00. In Nederland zou dat eerst via ontelbaar veel vergaderingen met de ouders bediscussieerd worden, hier besluit men gewoon op vrijdag dat per maandag de leerlingen een half uur eerder uit zijn. Voor de John Knox school was er verleden week woensdag een parent meeting, zeg maar een soort spreekavond. Een aantal ouders wilde graag in een soort van oudercommissie gaan meewerken met het verbeteren van de school. Vrijdag ging er nog een tweede briefje mee met de kinderden: zaterdag om 09.00 uur is er een 'oprichtingsvergadering' van de parent association van de John Knox school. Wat men ging bespreken, een agenda, geen idee. Het gebeurde echter wel op korte termijn! Een ander voorbeeld: in de kerk werd verleden week zondag verteld dat men een aantal zaken wilde opstarten: door de week een bijbelstudie bij de mensen thuis, een jeugdkamp, een family week-end. Alles om het gemeenteleven te stimuleren (in Nederlandse bewoordingen). Vanochtend waren we weer in de kerk en werd er aan het einde van de dienst 'opeens' aangekondigd dat er deze week een jeugdkamp is. Einde mededeling. Dat is doorpakken; Maar waar het jeugdkamp is, wanneer het precies is, wie er mee kunnen, hoeveel het eventueel kost, geen idee! Oh ja, rondkijkend in de kerkzaal, echt veel jeugd is er eigenlijk ook niet in de engelstalige gemeente. 'Nou, dan moeten we allemaal maar zorgen dat er kinderen bijkomen'. Natuurlijk, doen we even voor deze week! Het is echt ontzettend leuk om al dit soort dingen mee te maken, het gaat allemaal zo anders dan we gewend zijn! We kijken elkaar af en toe wel eens aan: 'ok, naar onze begrippen gaat dit niet echt handig', het draait hier allemaal wat anders dan in Nederland, maar het draait wel! Tegelijkertijd is Sri Lanka hard bezig om veel moderne techniek te (gaan) gebruiken: de dekking van mobiele telefonie is over het hele eiland, satelliet-televisie, geld halen gaat gewoon via de flappentap. Bankzaken kun je verder via het internet regelen. De levering van elekriciteit is goed (in de maand dat we hier zijn hebben we misschien in totaal 1 uur geen elektriciteit gehad, alhoewel we wel bij een goede leverancier schijnen te zitten, andere gedeelten van Nurelia kennen vaker een black-out). Computers en allerlei randapparatuur kun je hier prima verkrijgen, alle software die je er verder bij kunt kopen is wel zo illegaal als het maar kan zijn (zit je in een postkantoor in Colombo met internetfaciliteiten, verschijnt er telkens een melding van Microsoft op het scherm dat er een illegale versie van Windows geinstalleerd is. Alle cd's hier te koop met games etc. zijn copieen, ik ben nog niets origineels tegengekomen). De kranten staan verder vol van allerelei maatregelen die genomen worden om het millieu te beschermen, nieuwe nationale parken te openen etc. Tegelijkertijd, als er hier een weg gerepareerd wordt dan stort men het gat in de weg vol met gruis, wals erover heen en het is weer klaar voor jaren. Groenten op de markt worden nog afgewogen met van die oude weegschalen met losse gewichten. Er bestaat verder vast geen APK keuring voor auto's, vooral de diesel is hier verschrikkelijk, zonder filter komen de zwarte wolken uit de uitlaat. Verder gebeurt hier nog veel met de hand: arbeid is goedkoop en in ieder geval goedkoper dan machines. Als er een gat in de weg gevuld wordt zijn er minstens 10 mensen bij betrokken: een opzichter, iemand die het gruis in het gat schept, een iemand die de wals bestuurt, twee mensen die verder op de wals meerijden, iemand die het verkeer regelt en de overige vier mensen staan gewoon toe te kijken. Een ander voorbeeld: gisteren zagen we dat er een zebra-pad aangelegd werd: gewoon een kwast en een pot gele verf en de banen werden op het asfalt aangebracht! Niets geen machines die dat automatisch doen! Ach ja, de strepen zijn misschien niet helemaal recht, maar het patroon is absoluut herkenbaar als zebra-pad en daar gaat het om. Misschien wel een van de grotere problemen: het verschil tussen de mensen. Heel veel is beschikbaar,maar het is absoluut niet voor alle mensen bereikbaar. Maar wat is het een mooi land, wat een vriendelijke mensen, wat een ervaring om hier voor langere tijd te kunnen zijn! (Ja, er is een nadeel aan dit land: iedereen denkt dat je als blanke niet kunt lopen. Elke tuktuk driver roept telkens weer: 'He Sir, need a taxi?' Soms om gek van te worden!) Zondagmiddag, mooi weer. Vanuit Nurelia hebben we een van de omliggende heuvels beklommen. Tussen de thee door, mooi uitzicht over Nurelia. Nurelia ligt zelf op ongeveer 1900 meter, we zijn naar een top op 2100 meter gelopen. Heerlijk om een vrije middag te hebben. Thee is het belangrijkste product van de omgeving, alle heuvels rondom Nurelia zijn volgeplant met theestruiken. Echt goede thee die je hier kunt krijgen, gemaakt van de jongste, groene blaadjes van de struiken. One difference between Sri Lankan culture and 'the western culture', if existing at all, is the fact that things often are being handled on short notice, sometimes without any preparation. Last Friday, at the end of the school day, all pupils got a letter for their parents telling that, starting this Monday, the school would close at 14.30 instead of 15.00. In Holland it would take a couple of meetings in which this would have been discussed over and over again, here in Sri Lanka they just decide at Friday and start with it the next Monday! John Knox School had a parent meeting last Wednesday. A couple of parents wanted to start a Parents Association of John Knox in order to improve all kind of things at school. Last Friday the pupils got a second letter: Saturday at 09.00 hour there will be a start meeting of the Parents Association. The topics to be discussed, an agenda, no idea! But it certainly was on a short notice! Just another example: last Sunday the pastor in church told the congregation that they wanted to start a couple of activities: a Bible study on Wednesday, a youth camp, a family week-end, all to strengthen the (English) congregation. This morning we attended the service again and at the endit suddenly was announced that there would be a youth camp this coming week. End of the anouncement. Pretty fast, all aranged in one week. However, what will be the location for the youth camp, when will it exactly take place, who can go, what will it cost, no idea! Oh, by the way, looking at the congregation, there is not that much outh at all. 'Well, make sure that we get some extra kids before this week'. Sure, no problem! It is great to notice all these kind of things, it is so different from what we are used to. We just say to eachother: 'ok, not the way we would handle things', on the other hand, things do get arranged! Sunday afternoon, pretty weather. From Nurelia we climbed one of the surrounding hills. Through the tea plantations, nice overview over Nurelia. We climbed to a top at 2100 meter. Great to have an afternoon off. Tea is the most important export product of this area, all hills around Nurelia are full of tea plantations. Real good tea you can get here, produced from the young, light green leafs.