Show English translation


Show Dutch translation


Wouter en Andrea zijn in augustus 2006 uit Nederland vertrokken naar Western Australia, Perth.
Al langer hadden we het plan om een aantal maanden vrijwilligerswerk te gaan doen op Sri Lanka, op de John Knox school in Nuwara Eliya. Omdat alles nu toch in Nederland achtergelaten wordt hebben we besloten om beide zaken te combineren: op 15 augustus hopen we naar Perth te vliegen om onze laatste stempel van de Australische douane in ontvangst te nemen. Eind augustus hopen we dan het vliegtuig naar Sri Lanka te nemen en daar tot ongeveer het einde van het jaar te blijven. Daarna vliegen we terug naar Australia en proberen we daar ons leven op te gaan bouwen.

Wouter and Andrea left the Netherlands in August 2006 and headed for Western Australia, Perth.
For already a couple of years we thought about volunteering at a school in Sri Lanka, the John Knox International School in Nuwara Eliya. Since we will leave Holland anyway, we decided to combine these two things: August 15 we hope to fly to Perth to get the last stamp we need in our passport. End of August we hope to travel to Sri Lanka and stay there 'till the end of the year. Afterwards we will return to Australia and try to get our life up to speed again.

Monday, September 25, 2006

De tand van Boeddha en fastfood

De Dalada Maligawa, Tempel van de Tand, is het belangrijkste heiligdom van het Boeddhisme op Sri Lanka: een tempel in Kandy waar een tand van Boeddha bewaard wordt! Ongeveer 1700 jaar geleden, toen Boeddha gecremeerd werd, sprong een van z'n tanden uit het vuur en die tand werd vervolgens door prinses Hemamala vanuit India naar Sri Lanka gebracht. En daar wordt die tand tot op de dag van vandaag nog vereerd door heel veel mensen (zeg maar net zo iets als het jukbeen van Johannes de Doper dat ook in een aantal kerken in Europa ligt). Die tand heeft al heel wat meegemaakt: een keer bijna vernietigd door een Tamil koning, maar toen die met een hamer de tand probeerde kapot te slaan, sprong 'ie onder de hamer weg en werd een ster aan de hemel. Na wonderbaarlijk weer te zijn teruggekeerd als tand hebben de Portugezen, in de 16e eeuw, geprobeerd hem te vernietigen, maar de Boeddhsten beweren dat ze alleen een replica vernietigd hebben.
En zo ligt de originele tand van Boeddha dus nog steeds in de Dalada Maligawa in Kandy waar gewone mensen als wij hem dus niet te zien krijgen (hij schijnt ergens in een kistje in een kistje in een kistje in een kistje ... in een kistje bewaard te worden) maar de tempel kunnen we wel in.
En daar staan we dan, zaterdag in Kandy. Na twee controles (de Tamil tijgers hebben al een keer geprobeerd de tempel op te blazen en slaagden daar gedeeltelijk in) en na onze schoenen uitgedaan te hebben, staan we op onze blote voeten ongeveer te jodelen op de gloeiend hete straatstenen (het is een warme dag) bij de ingang van de tempel. En de lokale bevolking staat verbaasd toe te kijken waarom we van de ene op de andere voet springen, die mensen lijken echt overal op blote voeten te kunnen lopen. Maar we kunnen naar binnen en krijgen dan onder ander het gordijn te zien waarachter het kistje in het kistje in het kistje ... bewaard wordt. Drie keer per dag gaat dat gordijn open, alleen niet als wij er zijn. Jammer, wat dat schijnt toch speciaal te zijn, heel veel gelovigen die staan te dringen om het buitenste kistje te zien, de lotus bloemen stapelen zich op als offer aan Boeddha, trommelaars, fakkels etc. Dat gebeurt alleen vroeg in de ochtend en laat op de dag, dus als we dat willen zien moeten we een keer twee dagen naar Kandy.
Dit keer hadden we slechts ongeveer 5 uur om Kandy te bekijken. 's Ochtends met de bus vertrokken uit Nurelia en na 2.5 uur komen we om ongeveer 10.30 in Kandy aan, de op twee na grootste stad van Sri Lanka. Het belangrijkste doel was de tempel die we wilden bezoeken, naast de lokale markten en het meer midden in de stad. Tussen de middag komen we er echter achter dat Kandy nog een tweetal attracties heeft: onvervalste, ongezonde westerse fastfood restaurants: de Kentucky Fried Chicken (we wanen ons weer in California) en de Pizza Hut. In een land waar de restaurants weinig andere gerechten hebben dan rijst met allerlei bijgerechten (overigens bijzonder lekker) trekken deze ongezonde westerse fastfoodketens als een sterke magneet aan ons...
En verder, Kandy: druk, veel verkeer, veel mensen, olifanten, markten, bedelaars, lawaai etc.
Om 15.30 weer terug met de bus naar Nurelia, 2.5 uur opgevouwen, maar weer een schitterende reis door het berglandschap hier in Sri Lanka.

Overigens, zaterdag zeiden we voor het eerst tegen elkaar dat we hier ons best wel thuis voelen en dat we hier eventueel wel langer zouden kunnen wonen. Niet dat dat gaat gebeuren, we hebben ontzettend veel zin om ons in Perth te gaan vestigen, maar het zei ons wel dat we hier langzamerhand onze weg weten te vinden, mensen leren kennen, weten wat we waar kunnen regelen etc.

Foto's vanuit de Dalada Maligawa:
foto 1: Boeddhisten bidden en offeren lotus bloemen voor Boeddha
foto 2: prinses Hemamala onderweg naar Sri Lanka met de tand in haar haar verborgen
foto 3: Boeddha




The Dalada Maligawa, Temple of the Tooth, is the most important temple of Buddhism at Sri Lanka. A temple in Kandy where a tooth of Buddha is being kept! About 1700 years ago, Buddha being cremated, one of his teeth appeared from the fire and that tooth subsequently was brought to Sri Lanka by princes Hemamala as a relic. And that tooth is a holy relic till today for many people (compare it to some bones of John the Baptist in a couple of churches in Europe). A lot of things happened to that tooth throughout the centuries: one time almost destroyed by a Tamil king, but when he tried to destroy it with a hammer, it jumped away into space and become a star! After some miraculous reappearance as tooth it was destroyed by the Portuguese, however, as Buddhists tell, they only destroyed a replica.
And so the original tooth is still in Dalada Maligawa in Kandy when ordinary people as we... do not get to see it (it seems to be in a box in a box in a box ... in a box) but we can enter the temple.
So there we are in Kandy, last Saturday. After two security checks (The Tamil Tigers already tried to blow up the temple and they partly succeeded) and after removing our shoes, we are yelling, standing bare footed at the hot street. The locals look at us surprised; they seem to be able to walk bare footed anywhere. But we can enter and we see the curtain with the box in the box in the box ... behind it. Three times a day that curtain gets opened, but not the time we are there. A pity, it seems to be rather special, many believers, people trying to see the outer box, the lotus flowers as an offer to Buddha, drums, fires etc. Only early in the morning or late in the day, so if we want to see it we have to go for two days to Kandy.
This time we only had about five ours to see Kandy. In the morning we left Nurelia by bus and after 2.5 hours we arrived in Kandy around 10.30. Our most important goal: to see the temple, besides the local markets, the lake. In the afternoon we discovered two other important attractions of Kandy: real, unhealthy western fast food restaurants: the KFC (we thought we were back in California) and the Pizza Hut. In a country where all restaurants seem to serve rice dishes, those two western fast food restaurants are like a magnet to us...
For the rest, Kandy: crowded, lot of traffic, elephants, markets, beggars, noise etc.
Around 15.30 we went back to Nurelia, 2.5 hours folded in a bus, but again, a splendid journey through the mountains here in Sri Lanka.

Photos from Dalada Maligawa:
Photo 1: Buddhists praying and offering lotus flowers to Buddha
Photo 2: princes Hemamala bringing the tooth, hidden in her hair, from India to Sri Lanka
Photo 3: Buddha

Comments on "De tand van Boeddha en fastfood"

 

Anonymous Anonymous said ... (1:39 AM) : 

Altijd interessant.
Altijd boeiend en leerzaam.
Ik begrijp dat de grond soms te warm is onder jullie voeten......
Aan de andere kant een opmerking als: we zouden eigenlijk best langer willen blijven.
Dat betekent dat de harten ook warm zijn....
En op afstand warmen wij mee.
Ga door; voor jezelf; voor ons maar bovenal voor de kinderen die het op de foto's erg naar hun zin lijken te hebben.

 

Anonymous Anonymous said ... (3:09 AM) : 

toch opvallend dat jullie je voor het eerst ECHT thuis voelen nadat de eerste McDonalds is ontdekt...
maar zonder gekheid: wat een geweldige ervaringen maken jullie allemaal mee!
ga vooral door met schrijven, ik vind het heerlijk!

 

post a comment