Settling

Even een bericht vanuit Perth: we zijn druk bezig om alles te regelen wat geregeld moet worden. Een auto gekocht, verzekering geregeld, onze spullen zijn in Fremantle gearriveerd en moeten nu door de douane (dus weer een berg formulieren invullen), allerlei dingen kopen die we in Nederland moesten achterlaten (voedsel, bezem, schoonmaakspullen etc.). Gisterochtend even rustig aangedaan: even een ochtend naar Perth, rondkijken in die mooie stad. Ook langs geweest bij een Canon dealer, de camera kon wel gerepareerd worden maar de kosten waren ongeveer gelijk aan de nieuwprijs. Ofwel, dat doen we dus maar even niet. Kijken of we iets anders kunnen regelen. Andrea is vanmiddag op Rehoboth school langs geweest, waarschijnlijk kan ze na de zomervakantie al invalwerk gaan doen en er komt in het begin van het jaar ook nog een positie vrij, misschien dat ze daar eventueel voor gevraagd wordt. In eerste instantie eerst maar eens invalwerk, zodat er wel kennis gemaakt kan worden met het Australische onderwijssysteem zonder direct verantwoordelijk te zijn voor een eigen klas. Just a small message from Perth: we are busy to get all things arranged tat need to be done. We bought a car, arranged insurances, our furniture has arrived in Fremantle and needs to go through customs (so filling out some forms again), buying all kind of suff that we left in Holland, like food, cleaning materials etc. Yesterday morning we took it easy: spent a morning in Perth, a beautiful city! Visited a Canon dealer, the camera could be repaired but the price would be around the new price. So we will look for something different ;-( Andrea visited Rehoboth primary school this afternoon, most probably she will be relief teacher coming year. Better to start that way, getting to know the Australian educational system without being responsible for your own class.

First week in Perth

De eerste week in Perth is bijna voorbij: het is nu zaterdag en ondanks dat we onze meubels etc. nog niet hebben, zijn we toch maar in het huis getrokken, gewoon om weer een plek voor onszelf te hebben. Eindelijk weer eens op zaterdagochtend broodjes uit de oven! De eerste week is goed gegaan: veel kleine dingen die geregeld moesten worden, bankrekening openen, aanmelden bij de belastingdienst, telefoonaansluiting regelen, mobiele telefoon regelen, ADSL aanvragen, koelkast kopen, huis schoonmaken etc. etc. Het is hier in Perth echt voorjaar: alle dagen tot nu toe hebben we alleen een strak blauwe lucht en de temperatuur ongeveer 31 graden. 's Avonds koelt het gelukkig goed af to een graad of 22, dat is heerlijk! Volgende week proberen om een auto te kopen, hopelijk komen onze meubels aan, de buurt hier meer verkennen, verzekeringen regelen. Nog genoeg te doen! Nog een foto van de keuken en 1 van de woonkamers: zo goed en zo kwaad genomen met de kapotte camera (lichtmeting heeft het begeven, dus alle foto's buitenshuis zijn overbelicht, binnen gaat het nog een beetje) This has been our first week in Perth: it is Saturday and while our furniture has not arrived yet, we moved in into our house, just in order to have our own place! Finally we can have our warm bread from the oven on Saturday morning! The first week has been good: we could arrange a lot of minor things, opening a bank account, filing for a tax number, getting a Telstra phone connection, getting our mobiles, applying for a broadband internet connection, cleaning the house etc. Here in Perth it is really spring: all days we have seen only blue sky and temperature is around 31 degrees. In the evening it cools down to around 22 degrees, fantastic! Next week we try to buy a car, hopefully our funiture arrives, getting to know the neighbourhood, insurances. Lots of things to be done! Just one photo from the kitchen and living room: the camera is broken but inside it is still a little bit usable.

Arrived in Perth

We zijn aangekomen in Perth, gisteren om 02.30 lokale tijd. We konden nog net de huurauto ophalen voordat ze sloten en vervolgens naar ons tijdelijke adres in Kelmscott. Na een korte nacht werden we weer wakker in het voorjaar: blauwe lucht, 26 graden, heerlijk weer! Maar goed, genoeg te doen: allereerst een huis proberen te vinden! Vanuit Sri Lanka waren we al via internet bezig geweest, met help van mensen die we hier al in augustus in Perth ontmoet hadden. Met 1 huis waren we iets verder gekomen en nadat we de makelaar gebeld hadden konden we direct het huis bezichtigen. Mooi huis, groot (voor ons tenminste; we moeten nu echt nadenken over in welke kamer we de eettafel zetten, wat de zitkamer wordt, wat de internet kamer wordt, etc. ;-)), en we konden het huren! Ofwel, we hebben een huis!! Andrea and Wouter Genuit 37 Spencer Road Kelmscott, Western Australia, 6111 Mobiele nummer: 0061 4 32649915 Foto's komen nog als de camera het weer doet. Best een grote overgang vanuit (de regentijd in) Sri Lanka naar (het voorjaar in)Australia: gisteren liepen we in zo'n groot winkelcentrum rond, alle luxe, grote supermarkten met ontzettend veel keus, heel anders dan Nurelia. Ook de melk die we drie maanden gemist hebben was beschikbaar. En verder begint het commerciele kerst circus hier ook: de grote kerstboom met op de achtergrond "I'm dreaming of a white Christmas" (Keep on dreaming, vandaag is het 31 graden!) Nu de volgende stappen: aanmelden bij Medicare, de ziektekosten verzekering, telefoon regelen, adsl regelen, onze meubels komen deze week aan in Perth (hopelijk worden ze snel gebracht!), bankrekening, belastingnummer en binnenkort beginnen met het zoeken naar een baan etc. Groeten vanuit een heel warm Western Australia! We just arrived in Perth, yesterday around 02.30 hour. We just could get the rental car before the office closed. And then to our temporary address in Kelmscott. After a short night we awoke in spring: blue sky, 26 degrees early in the morning, great weather! But enough things to be done: just try to rent a house! From Sri Lanka we were already looking via the internet, people here who we met in August were helping. We had been looking to one house earlier, a friend from here did the inspection. After we contacted the agent, we could do the inspection ourselves. Big house (at least for us!) and we could rent it! So we have a house!! Andrea and Wouter Genuit 37 Spencer Road Kelmscott, Western Australia, 6111 Mobile: +61 (0)4 32649915 Quite a transition from (the raining season in) Sri Lanka to (spring in) Australia: yesterday we were in such a huge shopping mall, all luxury, big supermarkets with lots of choices, completely different from Nurelia. Also available: the milk that we missed for three months! And the commercial Christmas is starting here: a big Christmas tree and as background music "I'm dreaming of a white Christmas" (Keep on dreaming, today is 31 degrees!) And now the next steps: Medicare, telephone (landline), internet, bank account and start looking for a job. Greetings from a warm Western Australia!

Singapore (3)

Just a small update from our side: we arrived in Singapore and are waiting for our connecting flight to Perth, so time for a small update from Singapore airport, third time in three months timeframe. Last couple of days we travelled through the ancient cities of Sri Lanka: Anuradnapura, Sigiria etc. Quite old stuff to be found there, between 1000 and 2000 years old. Although it was the raining season, we were lucky and just had splendid weather. Finally, this morning we had to say goodbye to Sri Lanka after three wonderful months! And now on our way to Perth! Tomorrow starts our emigration: looking for a house, getting all official papers, looking for a job, enjoying the good weather, start making new friends! We are looking forward to it!

Goodbye to Nurelia

De britse ambassadeur De laatste dagen lijken een groot afscheid te zijn van Nurelia! Nooit gedacht dat we na slechts drie maanden ons zo verbonden voelen met dit kleine stadje in de Hill country in Sri Lanka. Afgelopen vrijdag en zaterdag was de tentoonstelling op John Knox school, geopend door de britse ambassadeur in Sri Lanka. Mochten we eerst gedacht hebben dat de laatste dingen pas klaar zouden zijn 5 minuten voor aanvang, het bleek dat men nog bezig was om alles klaar te maken tijdens de opening speech van de ambassadeur ;-) Maar gedurende de twee dagen hebben honderden mensen de school bezocht: goed voor de naamsbekendheid hier in Nurelia! Afgelopen zaterdag zijn we ook nog op Beacon Hill college gewees, de school die gestart is door Matt en Rebecca. Ze presenteerden 'Beacon Hill tea', een fairtrade, biologische thee die ze proberen te exporteren om inkomsten te generen voor de school. Als iemand geinteresseerd is (het is goede, hoge kwaliteit thee!!), kijk dan even op Beacon Hill ventures, je kunt eventueel importeur worden in Nederland! Tijdens de presentatie wilden ze ook nog wat powerpoint slides laten zien, maar precies op het moment dat ze wilden beginnen, viel de stroom weer weg en het bleef de rest van de middag weg. Oh well, dit is Sri Lanka ... Zondag hebben we voor het laatst de Assembly of God kerkdienst bezocht. We hebben God gedankt voor de drie mooie maanden die Hij ons daar gegeven heeft, fantastisch om samen te komen met Sri Lankaanse christenen. Overal op deze wereld zijn er christenen, we hebben het voorrecht er heel veel te kunnen ontmoeten in zoveel verschillende landen. 's Middags zijn we nog op bezoek geweest thuis bij een van de kinderen uit Andrea haar klas en opnieuw werden we geconfronteerd met de grote verschillen tussen de mensen hier in Sri Lanka. De vader is de 'general manager' van Pedro Tea estate, een van de grootste thee plantages hier in Sri Lanka. Een immens groot huis, we werden uitgenodigd in de tweede woonkamer (voor speciale gasten ;-)), we hadden een fantastische lunch opgediend door verschillende bedienden. Iets waar we zelf helemaal niet aan gewend zijn, maar de mensen waren ontzettend vriendelijk, meer westers, we hadden de mogelijkheid om meer informatie te krijgen over de Sri Lankaanse maatschappij, over de politiek hier, over de economie etc.! Gisteren ons laatste bezoek aan Matt en Rebecca. Het is ongeveer 20 minuten lopen, maar na drie minuten waren we al doorweekt door een van de moesson regens. Tijdens zo'n bui is een paraplu volkomen nutteloos! Na 5 minuten werd de weg meer een rivier en moesten we door zo'n 15cm water 'waden', gelukkig dat er toen net een drie-wieler langskwam. Aan het eind van de avond opnieuw afscheid nemen van zulke fantastische mensen, ze hebben ons zoveel gegeven de laatste drie maanden, niet in het minst hebben ze geholpen om ons thuis te voelen hier in Nurelia. Hopelijk zullen we ze eens weer zien, hier in Sri Lanka of waar ook ter wereld! Vandaag onze laatste dag in Nurelia, afscheid nemen van John Knox school! Nog een paar dagen in Sri Lanka en dan ... on our way to Australia! Drommen mensen in John Knox school Last days seems to be one big final goodbye to Nurelia! Never thought that only after three months we have so many links to this small city in the Hill country of Sri Lanka. Last Friday and Saturday there was the exhibition at John Knox school, opened by the British high commissioner to Sri Lanka. Might we have thought earlier that the final preparations would be done just five minutes before the actual opening, we actually learned that they were finishing the exhibition even while the high commissioner was giving his opening speech ;-) But during these two days several hundreds of people visited John Knox school: very good for the visibility of the school in the Nurelia society. Last Saturday we visited Beacon Hill college, the school started by Matt and Rebecca. They launched the brand 'Beacon Hill tea', a fair-trade organic tea that they try to export all over the world in order to raise money for the college. If somebody is interested (it is good, high quality tea!!) please have a look at Beacon Hill ventures, you might start importing the tea to Holland or whatever country! During the launch party they wanted to show some PowerPoint presentation, but, of course, right as they started there was a power outage that lasted for the rest of the afternoon. Oh well, this is Sri Lanka ... Sunday we visited the Assembly of God service for the last time. We thank God for the wonderful three months He has given us over there; it was great to gather with Christian Sri Lankan people to serve our God! All over this world there are Christians, we are thankful we can meet so many of them! In the afternoon we visited the house of one of the students of Andrea and again were stroked by the huge differences between people in this society. The father is the general manager of Pedro Tea estate, one of the major tea estates here in Sri Lanka. An immense house, being invited to the second living room (for the special guests ;-)), having a wonderful lunch with delicious foods, served by several servants. Something we are absolutely not used to, but the people were incredibly friendly, more western style, so we had a good opportunity to get some more information about the Sri Lankan society, politics, economics etc.! Yesterday our last visit to Matt and Rebecca. It is about 20 minutes walking, but after only three minutes we were already completely soaked due to one of those monsoon rains, an umbrella is of no use during such a rain! When, after 5 minutes, the road was more or less a river and we had to wade through 15 centimetres of water, we were happy that we saw a three-wheeler that could bring us to our destination! At the end of the evening we again had to say goodbye to some wonderful people, they gave us so much these last three months, not at least made us feel at home here in Nurelia! Hopefully we will see them again, either here in Sri Lanka or wherever in the world. Today is our last day here in Nurelia, saying goodbye to John Knox school! Just a couple of more days in Sri Lanka and then ... on our way to Australia!

Elephant in Yale Park

Organiseren versus 'We zien wel', en platte maatschappij versus 'standen'

Deze keer weer iets over onze ervaringen voor wat betreft deze cultuur. Wat kan de ene cultuur toch veel verschillen van de andere. Is het leuk om dat mee te maken? Ja, zeker! Is dat altijd makkelijk? Nee, niet echt! Sommige zaken zijn gewoon echt frustrerend. Vandaag en gisteren waren er 2 dagen op school om voor te bereiden voor de tentoonstelling die de komende 2 dagen gehouden wordt. Het is een tentoonstelling over degene die Nuwara Eliya heeft gesticht (Samuel Baker- een britse kolonist). Mocht ik eerst gedacht hebben dat dit vergelijkbaar zou zijn met een schoolproject in Nederland, dan ben ik er inmiddels achter dat er meer verschillen dan overeenkomsten zijn. Er is nauwelijks door de kinderen gewerkt over het onderwerp Samuel Baker/ Nuwara Eliya. Er zijn verschillende organisaties uitgenodigd om een presentatie te geven. Zo is er bijvoorbeeld iemand die in een klaslokaal een presentatie geeft over thee, een ander heeft een fotoexpositie over de watervallen hier in de buurt. Allemaal prima, alleen het frustrerende zit hem hierin dat veel mensen iets hebben toegezegd, maar uiteindelijk helemaal niet komen opdagen. Verder zouden we vandaag (donderdag) met de leerkrachten en de mensen die iets komen presenteren, alles in de school in orde maken, maar.... tegelijk kwamen een aantal mannen de vloeren in de was zetten. Want als je 'hoog bezoek' krijgt (hierover later meer), moet de school er toch piekfijn uitzien. Vloeren in de was... wel, dat betekent dat je een paar uur lang er niet op kunt lopen. We zaten dus een paar uur(!!!!) niks te doen, terwijl er eigenlijk nog heel veel te doen was. Niemand had bedacht dat het 'iets' handiger zou zijn geweest om die vloeren de dag ervoor in de was te zetten, zodat ze de hele nacht hadden kunnen drogen. Dit was werkelijk een enorme verspilling van tijd. Uiteindelijk moesten we toch op de vloeren lopen, want de tentoonstelling begint morgen, en er moest iets gebeuren. Tsja, dat zal binnenkort wel weer een keer moeten. Het valt op dat er zo slecht gepland wordt. Op een bepaald moment moet er iets gebeuren en er lijkt niet verder nagedacht te worden. Ik had bijvoorbeeld wat materiaal gemaakt voor rekenlessen (getallenlijnen aan de muur, tafelkaarten, etc.), maar, de muren moesten ook allemaal gewit voor de tentoonstelling. Alles was van de muren getrokken en gescheurd en dat materiaal kan niet opnieuw gebruikt worden. Op zo'n moment ben ik niet blij..... en is het echt even nodig om, als ik thuis kom, flink 'van me af te ......'. Er komt dus hoog bezoek: de britse 'High commissioner', dat is de engelse ambasadeur in Sri Lanka. De directeur van de school (Prabhath) heeft een gesprek met hem, het doel is o.a. om te proberen steun van de britse overheid te krijgen (Sri Lanka is een oude britse colonie), er zou steun kunnen komen in de vorm van ontwikklingshulp (zoiets begreep ik tenminste). Ik vind het wel weer heel knap dat die 'hoge aandacht' voor de school gevonden is, en we hopen van harte dat hier iets goeds uit komt. Het nieuwe is wel weer dat er hier ongelofelijk veel belang wordt gehecht aan 'belangrijke mensen'. In Nederland of andere westerse landen zijn we veel meer gewend dat iedereen gelijk is. We kijken niet zo op tegen mensen in bepaalde funcies. Maar hier geeft het enorme status als je zo'n hoog persoon op bezoek krijgt. Een van de redenen dat er nauwelijks iets met de kinderen is voorbereid is, lijkt het, dat ze bang zijn dat het niet perfect is. En niks doen is makkelijker dan fouten maken.... We hebben ook wel eens in boeken over cultuurverschillen gelezen dat dit in bepaalde culturen zo werkt: mensen zijn heel bang voor gezichtsverlies en doen vervolgens niks. Ik heb dus met mijn klas wel iets gedaan. De kinderen hadden opstellen gemaakt en tekeningen en vragenlijsten. Ze vonden het geweldig! Maar ik kreeg van 2 collega's al commentaar dat er in het werk van de kinderen 2 spelfouten stonden en dat moest perse veranderd worden want anders dachten 'de mensen' misschien dat de kinderen hier op school niet goed les krijgen...... Leve het onderwijs systeem waarin kinderen gestimuleerd worden om te proberen, en waarin we ze leren dat het niks uitmaakt als je fouten maakt!!! Nederland (en Australie) zijn 'platte landen', en dat in meerdere opzichten. De eerste is duidelijk (landschappelijk), maar ook de relaties tussen mensen onderling zijn vlak (Daarmee bedoel ik dat eigelijk iedereen wel gelijk is, wel anders, maar de een is niet meer of minder dan de ander). Maar hier op school zijn 3 mensen die een bepaalde conciergeachtige functie hebben (op een school van 130 leerlingen...). Ik vroeg daar iets over en ik vertelde dat het in Nederland anders is. Maar ik 'begreep' dat dit hier echt wel nodig is. Een is er bijvoorbeeld om thee te zetten en het een en ander in de keuken te doen. toen ik vertelde dat de leerkrachten dat in Nederland ook vaak zelf doen, was daar verbazing: dat hoort niet bij je taak. Er is 1 man die schoonmaakt, die is de hele dag op school. Dat schijnt ook echt nodig te zijn, want als er tussendoor rommel gemaakt wordt in de klas of als er stoelen of tafels verplaatst moeten worden, kan een leerkracht dat ook niet doen (daarvoor hebben ze een te 'hoge stand') Tot slot is er nog iemand die de hele dag bij de ingang van de school staat, om ervoor te zorgen dat de kinderen niet de straat oprennen. Tsja! Het valt niet altijd mee om in zo'n andere cultuur te zitten. Sommige dingen kunnen zoveel handiger aangepakt worden, met besparing van tijd en geld. Ik moet me goed realiseren dat dit hun cultuur is en dat niet alles hier hoeft te veranderen. Aan de andere kant zijn we hier niet voor niks en het zou wel heel goed zijn als bepaalde dingen wel veranderen (dat vinden ze zelf ook, al weten ze soms niet concreet wat). Er worden nu regelmatig soort van notulen gemaakt van vergaderingen en dat is al heel wat beter dan 3 keer een 'meeting' gehad te hebben over hetzelfde onderwerp... Wel, het is duidelijk dat er 2 kanten zitten aan een verblijf in een andere cultuur. Op sommige dagen moeten we echt even 'van ons afpraten'. Het is tegelijk wel heel erg leerzaam om hier te zijn (Het zet ons over heel veel dingen aan het denken, dingen die wij weer vanzelfsprekend vinden, maar die dat voor een ander weer helemaal niet zijn). Bovendien hebben we ook echt een goede tijd. Op school zijn ze heel blij met ons (en uiteindelijk was dat de belangrijkste reden om te gaan) Het lesgeven is trouwens zo wie zo alleen maar gaaf. Met de kinderen merk ik de culturele verschillen helemaal niet. Ze zeggen heel af en toe iets over mijn uiterlijk (Waarom ik geen sari draag; dat ik wit ben; of dat ik 'snake eyes' heb -lichte kleur, hun ogen zijn allemaal heel donker; of dat ik zo lang ben- ik stoot me elke keer tegen de lamp), maar verder zijn we helemaal aan elkaar gewend, met de volwassenen is dat wel anders, al gaat alles trouwens in prima harmonie! We genieten van deze maanden hier. Tegelijk vinden we het best fijn om straks weer in 'onze eigen cultuur' te leven. Wouter heeft net de zoveelste kikker uit het huis verwijderd. Ook dat zal lekker zijn om niet meer te hoeven doen. Het regent momenteel heel hard (de moessonregens zijn momenteel aan de gang- het regent een deel van de dag, daarnaast is het prachtig warm weer). De straten stonden voor wel 30 centimeter blank tijdens de heftige bui, maar dat zakt na de bui van ongeveer 1 uur wel snel weer weg. De vloermatten in huis beginnen wel te schimmelen van al dat vocht, een beetje een droger huis zou wel weer lekker zijn. Verder hebben we ook erg veel zin in een glas melk uit de koelkast en in een bord spagetti of een australische barbecue!!! Nog even een stukje uit he reisverslag van Jos Specken waar we nog steeds om moeten lachen: De màrkt! Ja, dat is echt een plek, daar moet je een keer geweest zijn. Die geuren en kleuren, dat geschreeuw, die vis die geitjes die je vanaf een slagerstafel zitten aan te gapen terwijl ze zich wellicht afvragen waar de rest van hun lijf gebleven is en ja, sorry het is wel wat cru maar ja, ook niet minder dan de realiteit.

Final two weeks

Nog twee weken in Sri Lanka, het begint langzamerhand op een eind te lopen. Afgelopen donderdag en vrijdag nog naar Colombo geweest om m'n camera te laten repareren. De sluiter opende niet meer en in Nurelia kunnen ze geen digitale camera's repareren. Matthew moest ook naar Colombo in verband met visum, workpermit etc. dus donderdagochtend vroeg samen richting Colombo. Uiteindelijk een Canon dealer gevonden en het probleem met de sluiter is opgelost, maar nu lijkt elke foto overbelicht te zijn: de reparatie lijkt dus niet helemaal ok te zijn, hopelijk is nu niet helemaal kapot. We laten er maar in Australia naar kijken, hopelijk kan er nog wat aan gebeuren. En hopelijk kunnen we de overbelichte foto's nog wat verbeteren op de laptop zodat we in ieder geval nog wat foto's hebben van de laatste weken. Verder dus met Matthew in Colombo bezig geweest met het aflopen van een aantal ministeries in verband met zijn visa en workpermit. Ook wel een aparte ervaring: eerst naar het ministerie van Social Welfare voor de aanvraag van de (verlenging van de) en een aanbevelingsbrief voor het immigratiekantoor in verband met zijn visum. Daarna naar het ministerie van Internal Affairs omdat het vorige ministerie alleen een aanbevelingsbrief geeft voor dat ministerie, Internal Affairs op zijn beurt geeft dan weer een brief voor Immigratie! Internal Affairs wilde wel een brief geven, maar dat zou pas op vrijdag klaar zijn. Ondertussen naar het ministerie van Finance omdat daar een aantal formulieren te krijgen waren in verband met de registratie van de NGO van Matthew en Rebecca. Op vrijdagochtend weer naar Internal Affairs, de brief is er en we kunnen naar Immigration. Daar krijgt Matt slechts twee maanden verlenging van z'n visum omdat z'n aanvraag voor workpermit verlenging nog loopt (net gisteren ingediend, de regels zijn weer net veranderd die visa en workpermit aan elkaar koppelen). Dus weer terug naar Social Welfare om te kijken of ze de aanvraag voor de workpermit kunnen versnellen ... Hoe dan ook, leuk om met Matt een weg te vinden door de bureaucratie en dan te bedenken dat ik gewoon met een toeristenvisum al die ministeries binnen kom! Ministerie van Finance: we zijn binnen op de vijfde verdieping, Matt moet een klein kantoortje in om z'n formulieren op te halen. Vanwege de airco is het er heerlijk koel en ik kijk maar eens om mee heen waar ik kan gaan zitten: een mooie kamer met een vergadertafel lijkt me een prima plek en het eerst volgende half uur zit ik er prinsheerlijk op een leren stoel. Genoeg Sri Lankaanse ambtenaren die langs me lopen maar niemand die vraagt wat ik daar doe: een blanke huid doet schijnbaar iedereen verstommen. En zo ging het dus ongeveer in ieder ministerie! Just two more weeks here in Sri Lanka, slowly we're getting to the end! Last Thursday and Friday I have been to Colombo to get my camera repaired. The shutter did not open anymore and there is no shop that can repair digital camera's here in Nurelia. Matthew had to go to Colombo as well because of his visa and work permit, so Thursday morning early in the morning we headed for Colombo; Finally we found a Canon dealer and the problem with the shutter has been repaired, but now each picture seems to be overexposed, so the repair seems not to be completely ok. We better have someone in Australia look at it, hopefully it still can be repaired. And maybe we can improve the overexposed pictures on our laptop so that we will have some pictures from the last two weeks. Visited with Matt couple of ministries because of his work permit and visa. Quite an experience: first to Social Welfare for the extension of his work permit and to get a letter for the immigration office for his visa. After that to Internal Affairs, since Social Welfare gives a letter for Internal Affairs and Internal Affairs can give a letter for the Immigration office. Internal Affairs wanted to give the letter, but would only be ready at Friday. Meanwhile to the ministry of Finance because some forms Matt needed related to the registration of the NGO of Matt and Rebecca. Friday morning present at Internal Affairs again, the letter is ready and we can go to the Immigration office. Matt can only get two months extension on his visa since they suddenly link the visa and the work permit (and the request for extension of his work permit has just been filed on Thursday). So back to Social Welfare to check whether they can speed up the work permit extension request ... Anyway, great to find a way through bureaucracy with Matt and just think of it: I get into al these ministries with just a tourist visa! Ministry of Finance: we are at the fifth floor; Matt has to enter some small office in order to get the needed forms. Because of the airco it is cool over here and I look around where I can sit and wait: a nice meeting room seems ok to me and the next half hour I'm seated at some nice leather chair in that room. Couple of Sri Lankan government employees pass by, but nobody asks what I'm doing: being white seems to silence everybody.